Έρπης των Γεννητικών Οργάνων

Έρπης των Γεννητικών Οργάνων: Συμπτώματα, Μετάδοση και Θεραπεία

Ο έρπης των γεννητικών οργάνων είναι ένα από τα συχνότερα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ) και προκαλείται κυρίως από τον ιό του απλού έρπη τύπου 2 (HSV-2). Σε ορισμένες περιπτώσεις, η λοίμωξη μπορεί να προκληθεί και από τον ιό του απλού έρπη τύπου 1 (HSV-1), ιδιαίτερα μετά από στοματική επαφή.

 

Μετάδοση και Παράγοντες Κινδύνου

Η μετάδοση του ιού γίνεται μέσω:

  • Άμεσης επαφής: Με τις βλάβες ή τη βλεννογόνο.
  • Ασυμπτωματικής απόρριψης του ιού: Ο ιός μπορεί να μεταδοθεί ακόμη και όταν δεν υπάρχουν ορατές βλάβες.
  • Μητρικής μετάδοσης: Από τη μητέρα στο νεογνό κατά τον τοκετό (νεογνικός έρπης).

Χρόνος Επώασης
Τα συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως 3-7 ημέρες μετά την έκθεση στον ιό.

 

Κλινική Εικόνα

  1. Πρωτολοίμωξη
    • Χαρακτηρίζεται από πιο σοβαρή κλινική εικόνα.
    • Συμπτώματα:
      • Επώδυνες φυσαλίδες γεμάτες με κιτρινωπό υγρό σε ερυθρή βάση.
      • Λεμφαδενοπάθεια.
      • Γενική κακουχία, πυρετός.
    • Εντόπιση βλαβών:
      • Γεννητικά όργανα.
      • Γλουτοί.
      • Μηροί.
      • Στοματική κοιλότητα (σε περιπτώσεις HSV-1).
    • Σπανιότερα, μπορεί να προκαλέσει:
      • Ουρηθρίτιδα.
      • Άσηπτη μηνιγγίτιδα.
      • Τραχηλίτιδα στις γυναίκες.
  2. Υποτροπιάζουσα Λοίμωξη
    • Μετά την πρωτολοίμωξη, ο ιός παραμένει στα νευρικά γάγγλια σε λανθάνουσα κατάσταση.
    • Επανενεργοποίηση μπορεί να συμβεί λόγω:
      • Πτώσης του ανοσοποιητικού συστήματος (στρες, λοίμωξη, τραυματισμός).
    • Υποτροπές: Συνήθως ηπιότερες από την πρωτολοίμωξη.

 

Διάγνωση

Η διάγνωση βασίζεται σε:

  1. Μοριακές Τεχνικές
    • PCR: Ανίχνευση DNA του ιού στο αίμα ή στο υγρό των βλαβών.
  2. Ανοσολογικές Εξετάσεις
    • Ανίχνευση αντισωμάτων για επιβεβαίωση πρόσφατης ή παλαιότερης λοίμωξης.
  3. Ιστολογική Εξέταση
    • Σε σπάνιες περιπτώσεις, για την ανάλυση των βλαβών.

 

Θεραπευτικές Προσεγγίσεις

Παρότι η πλήρης εκρίζωση του ιού δεν είναι εφικτή, η θεραπεία βοηθά στη διαχείριση των συμπτωμάτων, στη μείωση των υποτροπών και στην ελαχιστοποίηση της πιθανότητας μετάδοσης.

Θεραπευτικά Σχήματα

  1. Θεραπεία Πρωτολοίμωξης
    • Αντιικά φάρμακα (π.χ. ακυκλοβίρη, βαλακυκλοβίρη, φαμσικλοβίρη) για μείωση της διάρκειας και της σοβαρότητας των συμπτωμάτων.
  2. Θεραπεία Επεισοδίου
    • Βραχυπρόθεσμη χορήγηση αντιικών κατά την εμφάνιση συμπτωμάτων υποτροπής.
  3. Θεραπεία Καταστολής
    • Μακροχρόνια χορήγηση αντιικών για τη μείωση της συχνότητας υποτροπών και της μετάδοσης του ιού.

Συμπτωματική Ανακούφιση

  • Αναλγητικά για τη μείωση του πόνου.
  • Χρήση τοπικών αλοιφών για ανακούφιση από την ενόχληση.

 

Πρόληψη και Διαχείριση

  • Χρήση προφυλακτικών: Μειώνουν τον κίνδυνο μετάδοσης, αλλά δεν τον εξαλείφουν πλήρως.
  • Ενημέρωση σεξουαλικών συντρόφων: Ιδιαίτερα σε περιόδους ενεργών βλαβών.
  • Διαχείριση άγχους και υγείας: Μείωση παραγόντων που μπορεί να προκαλέσουν επανενεργοποίηση του ιού.

 

Συμπέρασμα
Ο έρπης των γεννητικών οργάνων είναι μια χρόνια κατάσταση που απαιτεί σωστή διαχείριση και πρόληψη. Η έγκαιρη διάγνωση και η χρήση αντιικής αγωγής μπορούν να μειώσουν σημαντικά τα συμπτώματα και τον κίνδυνο μετάδοσης, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής του ασθενούς.

Μολυσματική Τέρμινθος
Σύφιλη